شهر ممنوعه از نقاط دیدنی چین وشهر پکن از مجموعه معماری های مهم وکامل چوبی در جهان محسوب میشود احداث این  شهر تاریخی در سال ۱۴۰۶ میلادی با دستور جو دی دومین امپراتور سلسله مینگ آغاز گردید و ظرف ۱۴ سال ساخته شد. از سال ۱۹۲۴ بازدید از این مجموعه به عنوان کاخ موزه برای عموم آزاد گردید و ممنوعه بودن آن پایان پذیرفت.
 طرح کلی، وسعت ،شیوه معماری، رنگ و تزیینات همه نمایانگر امتیاز خاندان سلطنتی و سلسله مراتب اشرافی است. سه قصر این مجموعه یعنی قصر تای حه، قصر جون حه و قصر بایو حه که توجه را بیشتر جلب می‌کنند، محل اعمال قدرت امپراتوری امپرتوران و برپایی مراسم پرشکوه بوده است. قصر تای حه، مرکز تمام شهر ممنوعه و تخت سلطنتی طلایی رنگ امپراتور در این قصر دیده می‌شود. این قصر دارای مجلل ترین معماری در شهر ممنوعه است. این قصر در شمال میدان بر سکوی مرمری سفید رنگی به مساحت ۳۰ هزار متر مربع و بلندای ۸ متر ساخته شده است. ارتفاع آن ۴۰ متر است که به لحاظ ارتفاع، بلند ترین بنای شهر ممنوعه است.
در فرهنگ چین، اژدها نماینده قدرت امپراتوری است و امپراتور "پسر آسمانی" اژدهای حقیقی" نامیده می‌شود. درون قصر تای حه در بالا و پایین با حدود ۱۳ هزار شکل اژدها تزیین شده است.
تعداد قصرها و اتاق‌ها در شهر ممنوعه بسیار زیاد است. می‌گویند جمعا ۹۹۹۹٫۵ اتاق در آن وجود دارد. به اعتقاد پیشنیان چینی، اقامتگاه امپراتوران آسمانی دارای ۱۰ هزار اتاق است و امپراتورانی که پسر امپراتور آسمانی دانسته می‌شدند باید خویشتندار بوده و نمی‌بایست از شمار اتاق‌های امپراتور آسمانی تجاوز می‌کردند. از این رو شمار اتاق‌های شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از شمار اتاق‌های کاخ آسمانی است.
طبق اسناد تاریخی، در سلسله مینگ ۱۰۰ هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه بینظیرباستانی مشارکت داشته‌اند.
از دیگر اثار دیدنی این شهر میتوان به نامهای زیر اشاره کرد:
1 - دروازه نیروی ایزدی 2 -دوان من  3- معبد سلطنتی اجدادی  4- ومن(دروازه نیمروز)
5- دونگ هوامن(دروازه گلباران شرقی)  6- دروازه گلباران غربی  7- تای حه من (دروازه هارمونی بزرگ)   8- میدان هارمونی  9- قصر تای حه   10- قصر جون حه  11- قصر بایو حه 12 - دروازه و قصر صلح و آرامش   13- دروازه پاکی بهشتی   14- قصر پاکی بهشتی 15 - باغ های کاخ سلطنتی